روند انجام عمل جراحی

در تصمیم گیری برای انجام جراحی نکات زیر اهمیت دارند

• آیا شدت درد و محدودیت حرکت، توانایی بیمار را برای انجام دادن کارهای روزمره کاهش داده است؟
• آیا درد در هنگام استراحت هم وجود دارد؟
• آیا شکل ظاهری مفصل و نیز شیوه راه رفتن تغییر زیادی پیدا کرده است؟
• آیا دارو دیگر نمیتواند درد بیمار را از بین ببرد؟

 در صورتی که پاسخ به سوالات بالا مثبت باشد به احتمال زیاد بیمار باید عمل جراحی تعویض مفصل لگن را انجام دهد.

جراحی تعویض مفصل لگن:

این جراحی یک جراحی بسیار موثر و قابل اطمینان برای کاهش درد مفصل لگن و تصحیح بدشکلی و دفرمیتی و دستیابی به راستای صحیح پا بویژه در حین راه پیاده روی می باشد. شما بعد از انجام این عمل قادر خواهید بود که به طور طبیعی به کارهای روزانه خود مشغول شوید.

به هر دلیلی که غضروف مفصل تخریب شود باعث درد شدید در حرکت مفصل شده و مفصل خشک کشده و محدودیت حرکتی پیدا می کند. در این شرایط تعویض مفصل لگن باعث بهتر شدن حرکات مفصل و از بین رفتن درد می شود. بیشتر از90 درصد کسانی که تجربه انجام این جراحی را داشته اند از کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل برای انجام کارها صحبت میکنند. طبیعتا بعد از این جراحی، شما نمیتوانید مانند قبل، یعنی قبل از مبتلا شدن به آرتروز، فعالیت های روزانه خود را به شکل سابق انجام دهید. با انجام فعالیت های صحیح و سبک، این مفصل جایگزین سالهای زیادی دوام می آورد.

در عمل جراحی تعویض مفصل لگن (توتال هیپ آرتروپلاستی) سطح داخلی حفره استابولوم تراشیده شده و با پروتزی شبیه به حفره استابولوم بنام کاپ جایگزین می گردد. در ادامه سر تخریب شده استخوان فمور برداشته شده و سپس با ایجاد کانالی باریک در تنه استخوان فمور، فضا را برای کارگذاری پروتز بعد یعنی استم آماده می کنند. هدف از این عمل، از بین بردن درد مفصل، بازیابی طول صحیح اندام ها و بازیابی دامنه حرکتی مطلوب می باشد.

بهبود کیفیت مواد بکار رفته در ساخت پروتزها و نیز تکنیک های نوین در این عمل جراحی، آن را بسیار تاثیرگذارتر از قبل کرد. این عمل جراحی، یکی از موفق ترین عمل های جراحی در تاریخ جراحی های پزشکی می باشد. معمولا مفصل مصنوعی لگن بیش از 20  سال عمر میکند.

گزینه های زیادی در تصمیم گیری برای عمل جراحی تعویض مفصل لگن می توانند در نظر گرفته شوند از جمله: سن، جنسیت، شدت درد و ناتوانی و ...

بیهوشی:

بعد از بستری شدن در بیمارستان، وضعیت شما توسط تیم متخصصین بیهوشی بررسی میشود. شایع ترین نوع بیهوشی، بیهوشی عمومی است که در آن شما به خواب میروید.

تیم بیهوشی با ورود شما تشخیص خواهد داد که کدام نوع از بیهوشی مناسب ترین نوع بیهوشی برای شما می باشد.

عمل جراحی:

عمل جراحی شما تقریبا بین 1.5 تا 2 ساعت طول می کشد. جراح ارتوپد، غضروف ها و استخوان های آسیب دیده شما را برداشته و ایمپلنت های لازم را جایگزین آن می کند تا توازن و عملکرد را به مفصل شما برگرداند.

جراح، عمل را با برشی کوچک روی پوست زانو آغاز کرده و پس از کنار زدن عضلات، مفصل لگن را باز میکند. سپس بخش های آسیب دیده مفصل، شامل قسمت های آسیب دیده حفره استابولوم، استخوان فمور و مایع مفصلی ملتهب شده را به صورت کامل برمی دارد. انواع مختلفی از ایمپلنت ها، حسب نیاز بیمار می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

ریسک های احتمالی عمل جراحی

لخته شدن خون :

از جمله مشکلات احتمالی بعد از انجام عمل جراحی لخته شدن خون و مهاجرت این لخته از رگ ها به ریه است که سلامتی شما را به خطر میندازد. برای جلوگیری از این مشکل بهتر است که فعال باشید و از داروهای ضد انعقادی استفاده کنید و یا جوراب واریس بپوشید.

عفونت :

عفونت ممکن است اطراف زخم و داخل مفصل باشد .در رابطه با هر گونه التهاب یا ترشح اطراف زخم جراحی پزشک خود را مطلع کنید.

خوردگی و ساییدگی :

در بعضی مفاصل مصنوعی هیپ قسمت پلاستیکی مفصل ممکن است پس از مدتی دچار ساییدگی شده و از بین برود. در این صورت لازم است تا آن جزء تعویض شود. در صورتی که کل قسمت پلاستیکی از بین رفته و باعث شده باشد قسمت های فلزی به هم ساییده و از بین بروند ممکن است لازم شود تا قسمت های فلزی نیز تعویض گردند.

ناپایداری مفصل مصنوعی :

ناپایداری ( Instability ) به این معنا است که مفصل مصنوعی جابه جا شده و در می رود و یا بیمار احساس میکند که حرکات مفصل مصنوعی غیر طبیعی و ناهماهنگ است و یا مفصل مصنوعی زیادی سفت بوده و دامنه حرکتی کمی دارد. این ناپایداری ممکن است همراه با درد باشد. بسیاری از موارد ناپایداری در مفصل مصنوعی لگن به علت کارگذاری نامناسب آن در استخوان ها است یا اینکه در اثر ضربه یا زمین خوردن ممکن است مفصل جا به جا شود. در غالب این موارد نیاز است تا مفصل مصنوعی خارج شده و مفصل جدیدی در امتداد و مکان مناسب در استخوان ها کار گذاشته شود.

شل و لق شدن :

لق شدن (Lossening) مفصل مصنوعی به این معنا است که به عللی بجز عفونت، اتصال بین قسمت های فلزی مفصل مصنوعی و استخوان، شل و سست میشود و ممکن است پروتزها در این حالت از جای اصلی خود خارج شده و جا به جا شوند.